Katalog Magdalena Bartnik, 2016-04-22Ruda ŚląśkaZajęcia zintegrowane, ScenariuszeProgram kółka plastycznego "Magia barw i kształtów" SPIS TREŚCI WSTĘP I. Charakterystyka programu II. Cele, zasady, formy pracy III. Techniki plastyczne IV. Ewaluacja realizacji programu V. Sposoby realizacji treści programowych VI. Literatura VII. Przykładowe scenariusze zajęć WSTĘP „ Dusza dorosłego jest niejako podobna do ogrodów podmiejskich. Są tam utarte ścieżki, po których chodzi codzienność, drzewa, które już przestały rosnąć i papiery, które ogród zaśmieciły. Dusza dziecka w porównaniu z tym jest jak ogród na wiosnę. Pełno tam młodych roślinek, z których każda obiecuje czymś być. Nie ma tam ani śmieci, ani zakurzonych ścieżek, są tylko małe percie wśród gąszczu zieleni i ślady nóżek świadczące o odkrywczych wędrówkach dziecka po własnej krainie duszy. Urok takiej jaźni dziecięcej jest potężny i kto umie mu się poddać ten odczuje sztukę dziecka. Stanisław Szuman Zagadnienie twórczości plastycznej dziecka jest od wielu lat przedmiotem badań zarówno psychologii jak i pedagogiki. Ustawicznie naukowcy starają się pogłębiać tę dziedzinę wiedzy. W literaturze naukowej pisze się o tym, że twórczość ubogaca procesy poznawcze wychowanka, budzi jego zainteresowania, dostarcza nowych przeżyć. Podkreśla się fakt, że aktywność plastyczna oddziałuje na niego całościowo. Wychowanie przez sztukę sprzyja wszechstronnemu rozwojowi i kształtuje twórcze jednostki. Żyjemy w czasach nieustannych zmian, w których wzrasta zapotrzebowanie na ludzi otwartych, potrafiących rozwiązywać problemy w niekonwencjonalny sposób. W zmieniających się warunkach życia odnaleźć się może i sprawnie funkcjonować jedynie osoba kreatywna. Wbrew tradycyjnemu pojmowaniu twórczości okazuje się, że nie jest to jedynie domena artystów i uczonych, lecz namiastka twórczości tkwi w każdym człowieku. Dziecko dysponuje nieograniczonymi możliwościami twórczymi, śpiewa, nuci, maluje nie z obowiązku, ale w wyniku naturalnej potrzeby wypowiadania się. Taki sposób uzewnętrzniania swych emocji przynosi dziecku radość i zadowolenie. Mimo tego, że jego wytwory to jedynie skutek naiwnej szczerości, to są one tak piękne, że tej szczerości mógłby pozazdrościć mu niejeden artysta. Najpowszechniejszym zjawiskiem w spontanicznej działalności dziecka jest twórczość plastyczna. Wytwory dziecięce, to często wyraz tęsknot za tym, by świat był dobry, bezpieczny, szczęśliwy dla wszystkich. Na kartce papieru dziecko odzwierciedla swoje emocje, marzenia, a my dorośli powinniśmy stwarzać mu do tego warunki. Aby jednak plastyka mogła znaleźć właściwe sobie miejsce w wychowaniu estetycznym musi wyznaczyć cel, którego istotę stanowić będzie zachęcanie dzieci do jej uprawiania. Osiągnięcie tego stanie się możliwe gdy, zadania i problemy stawiane dzieciom nie będą zbyt trudne i skomplikowane, a treści dostosowane będą do rozwoju dziecka. Na etapie szkoły podstawowej, a zwłaszcza nauczania początkowego dla dziecka najważniejsze jest działanie, któremu towarzyszy radość tworzenia. I. Charakterystyka programu „Program nie powinien stwarzać żadnych sztywnych i krępujących ograniczeń i przegródek, a raczej powinien być dyskretną kanwą, na której powstaje (...) coraz piękniejsza praca dziecka.” Władysław Lam Program „Magia barw i kształtów” adresowany jest dla uczniów klas 1- 3, nie tylko szczególnie uzdolnionych, ale tych, którzy przejawiają zainteresowania plastyczne. Realizacja programu odbywa się podczas cotygodniowych 60 minutowych zajęć pozalekcyjnych w grupie liczącej 10 uczniów. Mała liczebność grupy daje możliwość aktywnego poznania różnorodnych technik plastycznych, które trudno byłoby zastosować pracując z grupą o dużej liczbie uczestników. Treści zawarte w programie skupiają się wokół elementów formy plastycznej a zatem barwy, kształtu, linii, płaszczyzny, faktury i grafiki. Tematyka zajęć dostosowana została do pór roku, świąt i uroczystości a przede wszystkim do potrzeb dzieci w młodszym wieku szkolnym. Tematy realizowane na zajęciach mają być bliskie dzieciom, by działały na ich wyobraźnię i wywoływały chęć wyrażania się w sposób plastyczny. Zajęcia realizowane według programu mają dostarczyć dzieciom relaksu, radości płynącej z tworzenia i poczucia własnej wartości. Poprzez własną aktywność plastyczną uczniowie nabywają wiedzy na temat kompozycji, barw, kształtów oraz poznają nowe i ciekawe techniki plastyczne. Zajęcia plastyczne stwarzają okazję do eksperymentowania, rozbudzają fantazję dziecka, wyzwalają jego twórczą aktywność. Rola nauczyciela polega na inicjowaniu twórczego działania, wspólnego odkrywania problemów oraz udzielania rad i sugestii. Działalność plastyczna ucznia podczas zajęć: Rysowanie, malowanie, rzeźbienie (lepienie i konstruowanie), wycinanie i wydzieranie. a) Ilustrowanie i wyrażanie: • przedstawianie i wyrażanie zjawisk i wydarzeń realnych i fantastycznych z uwzględnieniem postaci ludzi, zwierząt, roślin; • przedstawianie scen inspirowanych przeżyciami, marzeniami, utworami literackimi, filmowymi i muzycznymi; • przedstawienie scen, sytuacji, zjawisk, przedmiotów itp. uwarunkowane uwzględnieniem kształtów, wielkości, proporcji, sytuacji przestrzennej, barw, faktur i układów. Przykładowa tematyka: rodzina, środowisko szkolne, postacie literackie i filmowe, zjawiska przyrodnicze, marzenia i wspomnienia dzieci. b) Kształtowanie: • projektowanie i wykonanie płaskich i przestrzennych form użytkowych. Przykładowa tematyka: kartki okolicznościowe, upominki, dekoracje. W toku realizacji powyższych działań uczniowie nabędą wiedzy z zakresu sztuk plastycznych, takich jak: architektura, malarstwo, rzeźbiarstwo, grafika, sztuka użytkowa. Zdobywając coraz większy zasób wiedzy i doświadczeń uczeń zdobywa większą swobodę twórczą i łatwość wyrażania siebie. II. Cele, zasady, formy pracy Cel główny: Wszechstronne rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka, jego ekspresji twórczej i wyobraźni. Cele szczegółowe: • poznawanie i stosowanie różnorodnych technik plastycznych (rysunkowych, malarskich, rzeźbiarskich, graficznych); • wykorzystywanie różnorodnych materiałów; • kształtowanie umiejętności planowania, organizowania własnej pracy i ekonomicznego wykorzystania środków materiałowych; • kształtowanie umiejętności współdziałania w zespole; • ćwiczenie sprawności manualnej; • bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyborami; • poznanie nowych pojęć oraz nabywanie nowych doświadczeń; • budzenie wiary we własne możliwości i zdolności; • zachęcanie do poszukiwania twórczych rozwiązań. Dla pełnego osiągnięcia celów znaczącą rolę odgrywa przyjęcie określonych metod nauczania i przestrzeganie zasad. Zasady (wg T. Marciniaka): 1. Zasada stopniowania trudności. 2. Zasada indywidualizacji. 3. Zasada aktywnych poszukiwań – odnosi się do nauczyciela i ucznia. 4. Zasada integracji – odnosi się do łączenia plastyki z innymi przedmiotami, z życiem i środowiskiem. 5. Zasada konfrontacji i kontrastów – polega na zestawianiu kiczu z arcydziełem, a piękna z brzydotą. Metody wg T. Marciniaka: 1. SŁOWNE 2. OGLĄDOWE 3. PRAKTYCZNE W działaniu plastycznym mamy do czynienia z każdą z tych metod. Nauczyciel wykorzystuje metody oparte na słowie pobudzając w ten sposób zainteresowania ucznia i skłaniając go do przeżyć. Często stosuje się także metody oparte na obserwacji, pokazie przedmiotów i zjawisk, ale dominującą metodą na zajęciach plastycznych jest działanie praktyczne. Wynika to z faktu, że zajęcia te mają charakter manualny, dla których podstawą są ćwiczenia. Przy doborze metod najważniejsze jest aby miały one charakter problemowy, rozwijając w ten sposób zainteresowania dziecka i przyczyniając się do rozwoju jego kreatywności. Formy pracy: 1. INDYWIDUALNA 2. GRUPOWA 3. ZBIOROWA III. Techniki plastyczne Przykładowe techniki do wykorzystania na zajęciach: 1. Techniki rysunkowe: rysowanie kredkami świecowymi, pastelami olejnymi, pastelami suchymi, nitką. 2. Techniki malarskie: malowanie akwarelą, malowanie farbami plakatowymi, malowanie tuszami. 3. Formowanie przestrzenne: papieroplastyka, lepienie z plasteliny, lepienie z masy solnej. 4. Techniki dekoracyjne na płaszczyźnie: mozaika, frotaż, kalkograf, mokre w mokrym, technika aborygeńska, maskowanie i opryskiwanie, rozdmuchiwanie, batik, collage, fotomontaż, rysowanie pastelami olejnymi na papierze ściernym, malowanie akwarelą na podkładzie z gazy, wydzieranka, mozaika. IV. Ewaluacja realizacji programu Efektem całorocznej pracy dzieci będzie prezentacja zdobytych umiejętności i wiadomości w różnych formach: • systematyczne wystawy prac plastycznych w gablotkach szkolnych, • ekspozycja rękodzieła podczas kiermaszów świątecznych, • wykorzystaniu wykonanych prac plastycznych, jako elementów dekoracyjnych w szkole, • udział w szkolnych, międzyszkolne i miejskich konkursach plastycznych, • zajęcia otwarte dla nauczycieli stażystów, • zajęcia pokazowe organizowane z okazji dni otwartych i innych imprez szkolnych. Do przeprowadzenia ewaluacji zostaną wykorzystane: • ankieta badająca stopień zadowolenia uczestników i ich rodziców z przeprowadzonych zajęć, która będzie cenną wskazówką do dalszej działalności, a także pozwolą podnieść jakość pracy i atrakcyjność zajęć, • analiza osiągnięć grupy i osiągnięć indywidualnych (teczki z pracami plastycznymi), • rozmowa reasumująca z grupą pod koniec roku szkolnego. V. Sposoby realizacji treści programowych Czas realizacji Tematyka Elementy formy plastycznej Sposób realizacji ćwiczeń Wrzesień Żegnaj lato na rok – abstrakcjonizm barwa, kreska Dzielimy kartkę na kilka płaszczyzn. W niektórych rysujemy symbole związane z latem np. słońce, drzewo. Każdą płaszczyznę dokładnie wypełniamy pastelami olejnymi. Co się tam ukryło? kształt, barwa Na papierze robimy kleksa z czarnego tuszu. Za pomocą słomki dmuchamy bardzo mocno w środek kleksa. Tak dmuchając powodujemy, że kleksy "rozbiegają się" . Poszukujemy różnych kształtów np. smoka i wypełniamy je kredkami. Idzie do nas jesień - dekoracje okienne barwa, kształt Odrysowujemy i wycinamy kształty wg. szablonu. Łączymy gotowe elementy i dekorujemy wg własnego pomysłu z wykorzystaniem bogactwa barw i faktur. W lesie barwa, kształt, grafika Odbijanki z liści. Liście z różnych drzew malujemy farbami (barwy jesieni). Przykładamy liście do kartki i odbijamy kształty. Pnie drzew domalowujemy. Październik Naszym nauczycielom barwa, płaszczyzna Mozaika. Z papierów o 3 - 4 kontrastowych barwach wycinamy kwadraciki i wyklejamy nimi kontury kwiatów. Do wypełnienia tła używamy kwadratów wyciętych z kolorowych lub czarno-białych gazet. Po polu i po lesie spaceruje jesień faktura, kolor Frotaż. Przygotowujemy suche liście. Przykładamy kartkę do nierównej powierzchni i pocieramy po niej pastelami. Pozostałe elementy (ławeczki, postaci) dorysowujemy. Portret jesieni barwa, Collage. Na kolorowym kartonie szkicujemy postać jesieni. Włosy, sukienkę wyklejamy z liści. Z kolorowych gazet wycinamy oczy, usta i przyklejmy je na twarz. Całość wykańczamy pastelami. Jesienne bukiety kształt, grafika Kalkograf. Suszone liście układamy w formie bukietu na kartce a4. Przykładamy pogniecioną kalkę atramentową a następnie przeprasowujemy żelazkiem. Gotowe kształty liści wypełniamy pastelami. Listopad Śladami wielkich artystów płaszczyzna - kompozycja zamknięta Martwa natura. Prezentujemy reprodukcje obrazów przedstawiających martwą naturę. Ustawiamy wspólnie kompozycję z przyniesionych przez dzieci przedmiotów. Porównujemy ich wielkość i kształt. Za pomocą pasteli olejnych na papierze ściernym, rysujemy utworzoną kompozycję. Zwierzaki cudaki barwa, kształt Mokre w mokrym. Stosowanie środków malarskich w przedstawianiu postaci fantastycznych (załącznik nr 1). Bajkowe drzewo plama barwna Przygotowujemy kartkę formatu A5. Przy pomocy patyczków kosmetycznych i farb malujemy sylwetę drzewa. Operujemy czysta plamą. Uważamy by kolory na siebie nie nachodziły. Aborygeńskie wzorykropkowany kolaż plama barwna Przecinamy tekturowy prostokąt na mniejsze kawałki. Przy pomocy patyczków kosmetycznych i farb kropkujemy każdy kawałek tekturki. Na drugim kawałku tektury przygotowujemy podkład z odrysowanymi elementami układanki. Przyklejamy elementy puzzli do podkładu. Powstał nam kolaż – puzzle. Grudzień Mikołaj kształt Origami płaskie z koła. Nasza choinka - ozdoby choinkowe kształt, kolor, faktura Łączenie różnych materiałów plastycznych (załącznik nr 2)). Kartki świąteczne barwa, kształt, faktura Łączenie różnych materiałów plastycznych (załącznik nr 3). Styczeń Zimowy pejzaż widziany oczami artysty i moimi barwa - barwy zimne Przedstawianie środkami malarskimi zmian zachodzących w przyrodzie (załącznik nr 4). Zima nocą barwa - kontrast Maskowanie i opryskiwanie. Przygotowujemy szablon miasta. Przykładamy go do czarnej karki z bloku technicznego, następnie przy użyciu szczoteczki do zębów i gęstej farby opryskujemy kartkę. Zdejmujemy szablon miasta. Elementy takie jak okna, drzwi, dachy dorysowujemy pastelami olejnymi. Zamki i inne ciekawe budowle barwakontrast Batik. Pastelami olejnymi rysujemy zamek lub inną budowlę. Bardzo dokładnie wypełniamy jego powierzchnię. Następnie świeczką pokrywamy wszystkie kolory. Rozcieńczoną farbą zamalowujemy całą powierzchnię. Nadmiar farby zbieramy gąbka. Maski karnawałowe kształt, faktura, barwa Wycinamy kształt maski wg. szablonu. Powierzchnię maski malujemy, oklejamy z wykorzystaniem bogactwa barw i faktur. Luty Zima kreska Batik. Na kartce rysujemy wzory za pomocą kleju biurowego (najlepiej gumy arabskiej). Po wyschnięciu zamalowujemy cały obrazek czarnym tuszem. Zanurzamy obrazek w wodzie. W miejscu, gdzie był klej pozostają białe wzory. W mieście barwa, kształt, płaszczyzna Z czarno-białych gazet wycinamy proste kształty (prostokąty, kwadraty) i układamy z nich kompozycję. Z kolorowego papieru wycinamy dachy, drzwi itp. Wszystko naklejamy na ciemne tło. Kontury dodatkowo można obrysować mazakiem. Kompozycja rytmiczna faktura, rytm, kompozycja otwarta Na papierze ściernym rysujemy dowolną kompozycję rytmiczną pastelami olejnymi. Marzec Najpiękniejsze kobiety faktura, barwa Fotomontaż. Wycinanie z czasopism portretów kobiety oraz elementów ozdobnych (kapelusz, biżuteria).Naklejanie na kartkę, dorysowywanie elementów. Wiosna barwa, faktura Malowanie akwarelą na podkładzie z gazy. Na kartkę z bloku technicznego naciągamy gazę , zabezpieczamy ją taśmą klejącą. Farbami plakatowymi malujemy krajobraz wiosenny. Wielkanocny zając kształt Balon oklejamy kilkoma (3 -4) warstwami papieru przy użyciu kleju z mąki. Pozostawiamy na kilka dni do wyschnięcia. Na balon naklejamy uszy i pyszczek zająca. Pozostałe elementy domalowujemy farbami. Kwiecień Nitką malowane kreska Składamy kartkę A- 4 na pół. Nitki zanurzamy w farbach różnego koloru. Umieszczamy nitki w środku kartki i przyciskamy książką. Wyciągamy nitki i otrzymujemy symetryczny obrazek, w którym staramy się odnaleźć różne kształty. Ślimak kształt, barwa Praca zbiorowa. Z gazet formujemy wałeczki, które łączymy ze sobą papierową taśmą. Na dużym formacie układamy i przyklejamy kształt ślimaka. Farbami domalowujemy łąkę i malujemy ślimaka. Wiosenna łąka barwna plama Z gładkiej bibuły wydzieramy płatki maków, chabrów i źdźbła trawy (w różnych odcieniach tego samego koloru). Przygotowane elementy naklejamy na kartkę warstwami, nadając w ten sposób pracy wymiar przestrzennej. Maj Majowe kwiaty barwa Mozaika. Na kartce rysujemy kształt majowych kwiatów. Przygotowujemy drobne kulki z plasteliny, którymi wypełniamy kontury kwiatów. Dzień Matki – koszyczek dla mamy kształt Do wykonania koszyczka potrzebujemy 2 papierowe talerzyki. Jeden z nich przecinamy na pół i przyklejamy na drugi, tak by koszyczek był wypukły. Z kółek składamy kwiatki (technika origami) i naklejamy na koszyczek. Doklejamy zielone łodyżki, których końce wkładamy do koszyczka. Jestem wśród burzy z piorunami - ilustracja do utworu muzycznego plama, barwna Wyrażanie emocji w formie plastycznej inspirowane własnymi przeżyciami i słuchaną muzyka (załącznik nr 5) Czerwiec Mój czworonożny przyjaciel kształt Wykonujemy obrazek kota lub psa techniką iris folding (załącznik nr 6) W oceanie barwa, kształt płaszczyzna, Praca zbiorowa. Do płyty CD doklejamy elementy rybki (głowa,ogon). Płytę ozdabiamy kolorowymi paseczkami i innymi kształtami. Gotowe rybki umieszczamy na styropianie wyłożonym niebieska bibułą. Pracę wzbogacamy wyciętymi roślinami i innymi zwierzętami wodnymi. Piękna nasza Polska cała - pocztówka z wakacji barwa, linia Na kartkę naklejamy zdjęcie, pocztówkę z krajobrazem Polski. Pastelami olejnymi domalowujemy, to co może znajdować się poza ilustracją. LITERATURA Druki zwarte: Czajka S.: Nauczyciel a twórczość plastyczna uczniów. WSiP, Warszawa 1997. Dymara B. (red.): Dziecko w świecie szkoły. Impuls, Kraków 1988. Gloton R., Clero C.: Twórcza aktywność dziecka. WSiP, Warszawa 1976. nauczyciela. PZWS, Warszawa 1961. Lam W.: Malarstwo dzieci. Nasza Księgarnia, Warszawa 1967. Lam W.: Sztuka dziecka i jej naturalny rozwój. Nasza Księgarnia, Warszawa 1960. Lewicka J., Czajkowski S.: Zajęcia plastyczne z dziećmi klas początkowych. Nasza Księgarnia, Warszawa 1963. Lowenfeld V., Brittain W. L.: Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. PWN, Warszawa 1977. Michejda – Kowalska K. (red.): Czy kolor różowy może być smutny?. WSiP, Warszawa 1987. Popek S. (red.): Twórczość artystyczna w wychowaniu dzieci i młodzieży. WSiP, Warszawa 1985. Program nauczania początkowego klasy I – III. Fundacja Rozwoju Edukacji Narodowej, Warszawa 1992. Szuman S.: O sztuce i wychowaniu estetycznym. Wydanie pierwsze. PZWS, Warszawa 1962; Wydanie drugie. PZWS, Warszawa 1969. Szuman S.: Sztuka dziecka. Psychologia twórczości rysunkowej dziecka. WSiP, Warszawa 1990. Szuścik U.: Kształcenie percepcji wzrokowej jako stymulator działań plastycznych dziecka. Uniwersytet Śląski Filia w Cieszynie, Cieszyn 1999. Szuścik U.: Program autorski z zakresu kształcenia plastycznego dziecka w młodszym wieku szkolnym (klasy I - III). Wydawnictwo Maria Lorek, Katowice 1999. Wojnar I.: Teoria wychowania estetycznego. „Żak”, Warszawa 1995. Artykuły: Nawroczyński B.: O wychowaniu estetycznym. W: „Kwartalnik Pedagogiczny” 1959, nr 1. Szuścik U.: Wiedza o sztuce w nauczaniu początkowym. W: „Plastyka i Wychowanie” 1991, nr 1. Inne (scenariusze zajęć): „Plastyka w Szkole” 1988, nr 3. Załącznik nr 1 Scenariusz zajęć plastycznych Temat: Stosowanie środków malarskich w przedstawianiu postaci fantastycznych –Zwierzaki cudaki. Cele: Uczeń: • określa cechy charakterystyczne omawianych zwierząt • wyraża słowem własne odczucia w zetknięciu z obrazem zwierząt przedstawionym na fotografiach • uruchamia wyobraźnię aby zaprojektować własnego zwierzaka • posługuje się narzędziem plastycznym – pędzlem • poznaje technikę – mokre w mokrym • dostrzega zmianę natężenia barwy przez nałożenie jej na mokrą kartkę papieru • staje się wrażliwy na barwę • wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów Metody: • oglądowa- pokaz, • słowna-rozmowa nauczyciela z dziećmi, • operacyjna- ćwiczenia praktyczne. Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita Środki dydaktyczne: albumy przedstawiające zwierzęta, farby, pędzel, kartka papieru a4. Technika: malowanie farbami - mokre w mokrym Przebieg zajęć: I. Czynności organizacyjno-porządkowe. 1. Przygotowanie stanowiska pracy 2. Przygotowanie farb i kartek II. Wprowadzenie do tematu: 1. Wspólne oglądanie zdjęć różnych gatunków zwierząt i wyróżnienie cech charakterystycznych omawianych: ptaków (skrzydła, pióra, dziób...), ryb (łuski, płetwy...), ssaków. 2. Zwrócenie uwagi na barwność niektórych ptaków. 3. Podanie właściwego tematu: Tworzymy własnego zwierzaka cudaka poprzez połączenie cech charakterystycznych ptaków, ssaków, ryb. 4. Zademonstrowanie dzieciom pracy wykonanej techniką „mokre w mokrym”. 5. Omówienie techniki pracy: - zanurzenie kartki w wodzie - malowanie postaci Zwrócenie dzieciom uwagi na to, ze aby uzyskać prawidłowy efekt należy nanosić farbę natychmiast na mokrą kartkę. III. Działalność ucznia. 1. Zainspirowanie do podjęcia działalności twórczej: - Teraz, proszę zamknijcie na chwilkę oczy i wyobraźcie sobie waszego zwierzaka cudaka. Czy już go widzicie? Proszę weźcie do rączek pędzle i namalujcie go. 2. Samodzielna praca uczniów. IV. Zakończenie zajęć. 1. Zaprezentowanie wytworów plastycznych. 2. Sprzątnięcie stanowiska pracy. 3. Analiza wytworów plastycznych pod kątem zgodności tematu z wytworem. Załącznik nr 2 Scenariusz zajęć plastycznych Temat: Nasza choinka. Wykonywanie choinkowych ozdób. Cele: Uczeń: • wypowiada się na temat tradycji ubierania choinki • potrafi samodzielnie wykonać zabawki na choinką • rozróżnia i poprawnie nazywa różne gatunki papieru • uruchamia wyobraźnię twórczą • wykorzystuje różne materiały i narzędzia pracy • zwraca uwagę na estetykę pracy • współpracuje w grupie Metody: • oglądowa - pokaz • słowna - rozmowa nauczyciela z dziećmi • operacyjna - ćwiczenia praktyczne Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna jednolita Środki dydaktyczne: szablony- Mikołaja, choinki, bałwanka, aniołka; papier kolorowy, tkaniny, wata, kredki, włóczka, klej, nożyczki, blok techniczny; choinka wycięta z kartonu. Technika: kombinowana - wycinanie, wydzieranie, rysowanie, malowanie, ozdabianie Przebieg zajęć: I. Czynności organizacyjno-porządkowe. 1. Podział dzieci na grupy4-5 osobowe. 2. Przygotowanie stanowisk pracy. 3. Przygotowanie kartek, papierów, tkanin, nożyczek, kleju. II. Wprowadzenie do tematu. 1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat- Jak twoja rodzina przygotowuje się na święta Bożego Narodzenia? 2. Odczytanie przez nauczyciela zagadki: O tym drzewku wiele mówić wam nie będę. Pod jego gałązkami zaśpiewacie kolędę. Igieł ma więcej od krawca a nawet od jeża. Gdy święta nadchodzą zabawki ją zdobią. Ze sztucznego tworzywa w grudniu zielona jak żywa. Dzieci udzielają odpowiedzi - choinka. 3. Pokaz różnych zabawek, które poszczególne grupy będą wykonywać. Zademonstrowanie sposobu ich wykonania. 4. Zachęcenie dzieci do wykonania w grupach części łańcucha na choinkę , aby później połączyć go w jedną całość. III. Działalność ucznia. 1. Losowanie przez przedstawicieli poszczególnych grup rodzaju wykonywanej zabawki ( Mikołaj, choinka, bałwanek, aniołek) 2. Odrysowanie zabawki od szablonu, wycinanie. 3. Ozdabianie szablonów według własnego pomysłu. 4. Nawlekanie zabawki na sznureczek. 5. Wykonanie części łańcucha na choinkę przez poszczególne grupy. 6. Połączenie odcinków łańcucha w jedną całość. 7. Ubieranie przygotowanej z kartonu choinki wykonanymi przez dzieci zabawkami. IV. Zakończenie zajęć. • Sprzątnięcie stanowisk pracy. • Analiza wytworów plastycznych pod kątem pomysłu twórczego, estetyki pracy. Załącznik nr 3 Scenariusz zajęć plastycznych Temat: Kartki świąteczne dla naszych najbliższych. Cele: Uczeń: • dostrzega walory obdarowywania bliskich przedmiotami wykonanymi własnoręcznie • uruchamia wyobraźnię twórczą • potrafi samodzielnie zaprojektować, wykonać kartkę świąteczną • wykorzystuje różne materiały i narzędzia w pracy • zwraca uwagę na estetykę pracy Metody: • oglądowa - pokaz • słowna - rozmowa nauczyciela z uczniami • operacyjna - ćwiczenia praktyczne Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita Środki dydaktyczne: kartki świąteczne, szablon Mikołaja, szablon choinki, papier kolorowy, tkaniny, wata, kredki, mazaki, klej, nożyczki, kartka z bloku technicznego. Technika: kombinowana - wycinanie, wydzieranie, rysowanie, malowanie I. Przebieg zajęć: 1. Czynności organizacyjno - porządkowe. 2. Przygotowanie stanowisk pracy. 3. Przygotowanie kartek, kolorowych papierów, resztek tkanin, kredek. II. Wprowadzenie do tematu. 1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat świątecznego zwyczaju wysyłania kartek. 2. Zademonstrowanie dzieciom różnych kartek robionych własnoręcznie. 3. Zwrócenie uwagi na estetykę kartki, którą mamy podarować bliskim. III. Działalność ucznia. 1. Przecięcie kartki a4 na pół. Z połowy kartki dzieci wykonują kartkę świąteczną a na drugiej połowie odrysowują szablon Mikołaja i choinki - wycinają. 2. Zgięcie kartki na połowę , tak aby była otwierana. Nacięcie kartki w czterech miejscach (według szablonu) 3. Ozdabianie Mikołaja, choinki, kartki według własnego pomysłu. 4. Przyklejenie Mikołaja i choinki do naciętych paseczków w środku kartki – w ten sposób kartka przybiera charakter przestrzennej. IV. Zakończenie zajęć. 1. Sprzątniecie stanowisk pracy. 2. Zaprezentowanie prac wszystkich uczniów. 3. Analiza wytworów pod kątem pomysłu twórczego i estetyki pracy. Załącznik nr 4 Scenariusz zajęć plastycznych Temat: Pejzaż zimowy widziany oczyma artysty i moimi. Cele: Uczeń: • wypowiada się na temat zmian w przyrodzie zachodzących zimą • wypowiada się na temat zdjęć i reprodukcji obrazów zimowych • dostrzega różną barwę bieli w zależności od światła • uruchamia wyobraźnię aby namalować własny krajobraz zimowy • posługuje się narzędziem plastycznym - pędzlem • rozbiela i ściemnia barwę • staje się wrażliwy na barwę • dostrzega piękno w przyrodzie i dziełach sztuki • docenia pracę artysty - malarza • wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów Metody: • oglądowa - pokaz • słowna - rozmowa nauczyciela z dziećmi • operacyjna - ćwiczenia praktyczne Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita Środki dydaktyczne: zdjęcia z krajobrazami zimowymi; reprodukcje obrazów- C. Monet: Sroka, J. Fałat: Śnieg, S. Wyspiański: Motyw zimowy; krzyżówka, farby, pędzle, kartka papieru a4. Technika: malarska- malowanie farbami Przebieg zajęć: I. Czynności organizacyjno - porządkowe. 1. Przygotowanie stanowiska pracy. 2. Przygotowanie kartek, farb, napełnienie kubeczków wodą. II. Wprowadzenie do tematu. 1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat zimy jako pory roku i zmian zachodzących w przyrodzie. 2. Zaproszenie dzieci do przygotowanej w klasie galeryjki: N. Zapraszam was do galeryjki. Przyjrzyjcie się znajdującym się tam obrazom i zdjęciom. Zwróćcie uwagę na kolorystykę. 3. Dzieci dokonują analizy reprodukcji obrazów i fotografii. 4. Jak artyści malarze przedstawili zimę na obrazach? 5. Jak wygląda przyroda? Dzieci wymieniają barwy śniegu – biały, różowy, niebieski, fioletowy, szary... Dostrzegają, że zależnie od pogody, światła słonecznego - śnieg przybiera różne barwy. III. Działalność ucznia. 1. Zainspirowanie do podjęcia działalności plastycznej. N. Jak już zauważyliście biel śniegu przybiera różne odcienie. Mieliście to okazję zaobserwować podziwiając dzieła różnych malarzy. Ale wiecie też jak wygląda śnieg z własnego doświadczenia. Weźcie zatem do rąk pędzle i namalujcie krajobraz zimowy. Pamiętajcie, że śnieg przybiera różne odcienie. 2. Samodzielna praca uczniów. IV. Zakończenie zajęć. 1. Sprzątnięcie stanowisk pracy. 2. Zaprezentowanie wytworów plastycznych. 3. Analiza wytworów plastycznych pod kątem zgodności z tematem, właściwym doborze kolorystyki, oryginalności pomysłu. Załącznik nr 5 Scenariusz zajęć plastycznych Temat: Jestem wśród burzy z piorunami – przedstawianie własnych emocji pod wpływem zjawiska przyrody. Cele: Uczeń: • dokonuje analizy utworu muzycznego pod kątem treści pozamuzycznych • wypowiada się na temat własnych emocji wywołanych zjawiskiem przyrody • odbiera wartości wyrazowe zjawisk wizualnych otaczającej go przyrody • dokonuje słownego opisu przyrody • dostrzega bogactwo szczegółów towarzyszących burzy • posługuje się plamą, jako środkiem wyrazu plastycznego dla przedstawienia określonych treści i przeżyć • zna technikę wydzierania z papieru potrafi ją praktycznie zastosować • staję się wrażliwy na barwę • wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów Metody: • słowna - rozmowa nauczyciela z uczniami • oglądowa - obserwacja, opis przyrody • problemowa - słuchanie muzyki • operacyjna - ćwiczenia praktyczne Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita. Środki dydaktyczne: płyta CD z nagraniem Burzy, papier kolorowy, kartka a4, kartoniki z napisami Technika: malarska - wydzieranka z papieru Przebieg zajęć: I. Czynności organizacyjno - porządkowe. 1. Przygotowanie stanowiska pracy. 2. Przygotowanie papierów kolorowych i kartek. II. Wprowadzenie do tematu. 1. Wysłuchanie nagrania Burzy. Na dzisiejsze zajęcia przygotowałam dla was niespodziankę. Zamknijcie, proszę oczy i zastanówcie się co obrazuje ten utwór muzyczny? [ dzieci zamykają oczy i w skupieniu wysłuchują nagrania] 2. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat utworu pod kątem treści pozamuzycznych. - Co obrazuje wysłuchany utwór? Jak zachowuje się przyroda podczas burzy? Co dzieje się z drzewami przy silnym wietrze? Jak wyglądają chmury, jakiego są koloru? Co się pojawia na niebie podczas burzy? Co tworzy się nam pod nogami gdy pada deszcz? Co robią ludzie aby uchronić się przed deszczem? Jak ty się czujesz kiedy jest burza? Boisz się burzy? 3. Dzieci przyczepiają na tablicy kartoniki z napisami ( połamane drzewa, spadające liście, ciemne chmury, silny deszcz, błyskawice, kałuże, parasol, strach, lęk ), które pomogą im w przedstawieniu zjawiska przyrody - burzy. III. Działalność ucznia. 1. Zainspirowanie dzieci do podjęcia działalności twórczej. Wyobraź sobie, że właśnie bawisz się na dworze, a tu nagle zaczął padać deszcz, zrobiło się ciemno, słyszysz zbliżające się grzmoty, nadchodzi burza. Przedstaw tę sytuację plastycznie. 2. Omówienie techniki pracy. 3. Wydzieranie poszczególnych elementów, które chcemy przedstawić z papieru. 4. Naklejanie elementów na kartkę. 5. Zwrócenie uwagi na barwy, jakie towarzyszą przedstawianemu zjawisku przyrody. 6. Samodzielna praca uczniów. IV. Zakończenie zajęć. 1. Sprzątnięcie stanowiska pracy. 2. Zaprezentowanie wytworów plastycznych. 3. Analiza wytworów pod kątem bogactwa szczegółów związanych z burzą i pod kątem kolorystyki. Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

Kolaż jest techniką wyjątkową, bo z jednej strony świetnie komentuje współczesną rzeczywistość, posługując się istniejącymi już jej obrazami, a jednocześnie bardzo się od niej oddala w surrealistyczną sferę wolnych skojarzeń. Nic dziwnego. Przecież kolaż rozwinął się właśnie w kręgu francuskich surrealistów, którzy dokonali prawdziwej rewolucji w sztuce XX wieku, polegającej między innymi na włączeniu w krąg sztuki przedmiotów z codziennego życia. To surrealista Duchamp jako pierwszy uczynił ze zwykłego przedmiotu dzieło sztuki przez sam fakt umieszczenia pisuaru w galerii sztuki. Swoiste skrawki tego codziennego życia - głównie fotografie, gazety i pocztówki - stały się natomiast materiałem dla kolaży. Wykonywali je już kubiści, z Picassem na czele, zaczynając od włączania w obraz liter. Surrealiści poszli dalej. Dzięki uzyskiwanym w nich zestawieniom przekształcali rzeczywistość, nadając jej tajemniczy wymiar lub po prostu się nią bawiąc. Z francuskiego collage - w tej wersji zresztą też występujący w polskiej nomenklaturze obok wyglądającego bardziej swojsko, ale za to nastręczającego pewnych wątpliwości ortograficznych "kolażu" - pochodzi od słowa coller oznaczającego klej. Technika ta - w największym skrócie - polega bowiem właśnie na zestawianiu na płaszczyźnie obrazu wycinków rozmaitych materiałów, które mocuje się za pomocą klejenia, ale też np. spawania lub innych metod. W polskiej sztuce kolaż jest popularny od drugiej połowy XX wieku, cały czas zyskując swoich nowych zwolenników wśród kolejnych pokoleń twórców. Na rodzimym rynku znaleźć można zarówno prace klasyków sztuki XX wieku, jak i duży wybór prac artystów młodych. Wśród tych pierwszych na pewno warto zwrócić uwagę na kolaże Teresy Pągowskiej, która główną bohaterką swojej twórczości uczyniła kobietę, uproszczając jej figurę, ale jednocześnie nie pozbawiając jej silnie erotycznego kontekstu. Kolaże Pągowskiej są oferowane najczęściej w cenie powyżej 5 tys. zł, choć jeden z najdroższych wystawiono w 2010 roku w Desie Unicum za 15 tys. zł (chętny zaoferował 12 tys.). Kilkanaście tysięcy trzeba też mieć na prace jednego z największych mistrzów polskiego kolażu malarza, grafika, znanego przede wszystkim z twórczości teatralnej, Józefa Szajny, który do swoich kompozycji przyczepiał kawałki zniszczonych skór, gumy lub tekstyliów. Autorem kolaży był także Władysław Hasior, który nadawał im także formę trójwymiarową, tworząc oryginalne, przestrzenne kompozycje zwane asamblażami. Już za kilkaset złotych można kupić kolaże młodych autorów takich jak chociażby Joanna Styrylska-Gałażyn czy Nina Jochymek.

2. Kolaż może być wykonany ręcznie metodą tradycyjną lub przy wykorzystaniu grafiki komputerowej. 3. Kolaż jest to technika artystyczna polegająca na formowaniu kompozycji z różnych materiałów i tworzyw (gazet, tkanin, fotografii, drobnych przedmiotów codziennego użytku itp.). Kolaż grafiki

Z czym kojarzy Ci się szkoła i nauka? Niestety nie każdy dorosły ma pozytywne skojarzenia, szczególnie jeżeli chodzi o sposób nauczania. Egzaminy, kartkówki, sprawdziany, długie wypracowania oraz stres związany z tym wszystkim często sprawiają, że wiele osób – zarówno dzieci, jak i nastolatków, traci zapał i chęć do nauki. Staje się to dla nich jedynie mozolnym, nudnym obowiązkiem. A przecież nie musi tak być! Wiele rzeczy, których uczymy się w szkole, przydaje się nam później w dorosłym życiu. Doskonałym przykładem jest, chociażby język angielski. Wybór dobrych zabawek dla niemowląt nie jest łatwy. Półki sklepowe uginają się od ton różnorodnych produktów skierowanych do najmłodszych. Pozornie ułatwia to sytuację osób chcących dokonać zakupu, jednak wśród gąszczu ofert można się zagubić i poczuć dezorientację. Problem wyboru dotyczy zarówno rodziców, jak i osób, które chcą obdarować dziecko czymś miłym. Jak wybrać zabawki, które będą bezpieczne, rozwijające i ucieszą dziecko? Najnowsze prace plastyczne Wykonując artystyczny kolaż przedstawiający życie mieszkańców łąki, dzieci powinny najpierw namalować farbami zieloną trawę, niebo, jezioro. Później przyklejają wycięte z gazet czy książek rysunki i zdjęcia bocianów, żab, ślimaków, zieloną trawę i drzewa, motyle. Powstał pełen życia i ruchu obraz wiosennej łąki, wypełnionej licznymi mieszkańcami. Materiały Kartka papieru Farby plakatowe, pędzle i woda Rysunki, lub zdjęcia mieszkańców łąki, drzew, roślin, słońca

Praca plastyczna, to jedna z najchętniej wybieranych form aktywności dziecka w wieku przedszkolnym. Myślę, że na równi z zabawami muzycznymi. Dzisiaj chcę wam pokazać jak w prosty sposób zająć dziecko, gdy pogoda już nie będzie taka ładna jak teraz. To sposób do wykorzystania zarówno dla nauczycieli, jak i rodziców w domu. A jeśli szukacie więcej inspiracji, to znajdziecie je też na mojej grupie na Facebooku. Praca plastyczna materiały Praca plastyczna – materiały Za chwilę się przekonacie, że pomysł jest prosty, łatwy w wykonaniu, daje dużo radości i praktycznie zawsze te rzeczy macie w domu. A oto lista produktów: kartka A4 lub kartka z bloku rysunkowegonożyczkiklej w sztyfciegazetki reklamowe ze sklepu lub katalog Ja dałam mojej córce katalog, bo akurat miałam go pod ręką. Dzięki niemu nie tylko stworzyła piękny kolaż, ale też jej praca pachniała. Wszystko za sprawą stron zapachowych w katalogu, których jest wielką fanką. Kolaż Wykonanie Dajemy dziecku gazetki reklamowe, katalogi, co tam macie pod ręką i inne pozostałe przedmioty. W zależności od wieku, dziecko wycina samo. Uważam, że przedszkolaki powinny same wycinać, nawet jak zrobią to na początku niestarannie. Należy wtedy zadbać o odpowiedni dobór nożyczek. Cała zabawa polega na tym, że to dziecko decyduje jak będzie wyglądać jego kolaż. Jakie elementy z gazetki wytnie, jak je przyklei, poskłada. Walory zabawy Jest kilka korzyści z takiej prostej zabawy. Często wymyślamy trudne rzeczy, zapominając żeby zacząć od tych najprostszych. Tutaj nie tylko ćwiczymy umiejętność posługiwania się nożyczkami, ale też zmysł artystyczny. Na koniec zabawy, dziecko może nam opowiedzieć co jest na obrazku, dlaczego wycięło ten, a nie inny obrazek. Moja córka wykorzystała też kartkę z kalendarza, tam gdzie chciała coś namalowała. Przede wszystkim posklejała kartki, tak żeby powstał jej duży obraz. A wasze dzieci lubią takie zabawy? Czy nie przepadają za pracami plastycznymi? Wolicie prostotę, czy im trudniejsze zadanie tym lepsze? Podzielcie się opinią w komentarzu poniżej. Newsletter

Obsługa nożyczek to jedno z zadań, które dzieci powinny opanować na początku edukacji przedszkolnej. Jednym z naszych sposobów na ćwiczenie małych rączek w tym zakresie są wycinanki, do których wykorzystujemy gazetki reklamowe, czasem prasę kolorową. Temat wycinanki? 'Moje marzenia’, 'Moje wakacje’, 'Moi przyjaciele’, pomysłów jest wiele. Zanim jednak go wybierzecie, sprawdźcie jakie macie możliwości, z jakich obrazków będą mogły skorzystać Wasze dzieci. Może się okazać, że dziecku zabraknie inwencji twórczej przez brak zdjęć obrazujących wybrany temat. Kolaż plastyczny 'Moje marzenia’ Kolaż plastyczny 'Moje marzenia’ Nie tak dawno temu dzieci obchodziły Dzień Dziecka. Jeśli chodzi o prasę kolorową dedykowaną rodzicom i dzieciom, wszyscy wiemy z czym to się łączy. Masa reklam, by tylko wcisnąć kolejny gadżet, kolejną zabawkę, często pozostawiającą wiele do życzenia. Kolorowe gazetki reklamowe z tego okresu można jednak wykorzystać do przygotowania pracy plastycznej przez dziecko. Warto zachować umiar. Niech dziecko poza zabawkami pokaże na swoim kolażu także inne przyjemności, na których mu zależy. Ulubione zabawy, plany wakacyjne, przyjaciół… Nasz kolaż został przygotowany jedynie z użyciem kolorowych gazet. Nawet kartka będąca bazą pod kolaż jest z recyklingu – jest to wcześniejszy rysunek córki. Był też wykonany w konkretnym celu, poza zabawą. W celu rozwijania umiejętności korzystania z nożyczek, a zarazem kształtowania motoryki. Jeśli jednak nie macie podobnego celu, Wasze kolaże mogą zostać wzbogacone o inne elementy, czy to drobne przedmioty użytkowe, czy rysunki wykonane wybranymi technikami malarskimi. Do przyklejonych wcześniej zdjęć można domalować kwiaty, ramki, wykrzykniki, przykleić kolorowe świecidełka lub koła zębate… Zapraszamy do zabawy i czekamy na Wasze pomysły 😉 Nawigacja wpisu

Kompozycja centralna - skupia uwagę na środku płaszczyzny. Umieszczony jest tam główny wyróżniający się element zwany akcentem plastycznym. Dowiedz się więcej i wykonaj ćwiczenia. KLIK. Licznik wejść. 1 9 5 1 6 5 7 3 3. 195 dni, 16 godzin , 57 minut i 33 sekundy. pozostało do Końca roku szkolnego!

Twórczy. Dzieci. Sztuka Meksykańska. Stare Książki. Newspaper Collage Cat. 2023-11-02 - Odkryj należącą do użytkownika A miko tablicę „KOTY - PRACE PLASTYCZNE”, którą obserwuje na Pintereście następująca liczba osób: 520. Zobacz więcej pomysłów na temat koty, papieroplastyka, kolorowanki.