Płytki mozaikowe na ścianach i obudowie wanny przełamują wszechobecną biel. Do wykonywania okładzin z płyt i płytek ceramicznych, płytek kamiennych, gresu, szkła, spieków kwarcowych na najróżniejszych podłożach są potrzebne wyspecjalizowane zaprawy klejowe. Poznaj ofertę najnowocześniejszych klejów do płytek. Autor: Sylwester Rejmer Żeby przykleić płytki pod prysznicem, można zastosować klej, który jest jednocześnie hydroizolacją Przed laty do przyklejania płytek na ścianie wystarczyła zwykła zaprawa cementowa. Płytki moczono w wodzie przed przyklejeniem, a cement wiązał i trzymał je mechanicznie. Kiedy wyszliśmy z płytkami na zewnątrz domu, potrzebne stały się zaprawy mrozoodporne, czyli o większej zawartości cementu. Można przyjąć, że były to pierwsze nowoczesne kleje. Teraz to już nie wystarczy. Za nowoczesne można uznać takie zaprawy, które oprócz cementu, piasku i wypełniaczy zawierają dodatki uszlachetniające nadające gotowej masie określone właściwości. Kleje mają kombinację różnych właściwości. Mało jest zapraw wąsko wyspecjalizowanych, czyli przeznaczonych do niewielkiej liczby rodzajów płytek lub na określone podłoże. Obecnie dominują zaprawy łączące kilka szczególnych cech. Producenci w wyraźny sposób eksponują to na opakowaniu. Zanim dokonasz wyboru, należy sprawdzić, czy dany klej pasuje do twoich płytek, podłoża i sytuacji, w jakiej chcesz go zastosować. Zaprawy cementowe klasy 1 Zaprawy tego rodzaju są oznaczane literą C. Mają postać proszku do rozrobienia wodą. Żywica plus cement to spoiwo, do którego dodaje się piasek, odpieniacze i modyfikatory uszlachetniające. W nowoczesnych klejach podstawowym dodatkiem są żywice redyspergowalne wzmacniające siłę wiązania cementu. Dodatki reologiczne i żywice redyspergowalne dobrane w odpowiednich proporcjach pozwalają uzyskać dodatkowe efekty. Cementowe zaprawy klasy 1 zawierają 20-25% cementu i mniej więcej 0,5% metylocelulozy. Są przeznaczone do niewymagających płytek na niewymagające podłoża. Są to płytki nasiąkliwe, na przykład z terakoty, kamionki, które dobrze chłoną wodę i mogą wiązać na zasadzie kohezji, czyli oddziaływania międzycząsteczkowego. Woda z kleju wnika w strukturę powierzchni płytek i wiąże ją z cementem. Podobnie wiążą płytki z kamienia naturalnego, które są chłonne (ale tu należy zwrócić uwagę na wrażliwość materiału okładzinowego na przebarwienia). Autor: Atlas Większość zapraw klejowych jest cienkowarstwowa. Należy kłaść warstwę kleju o grubości do 1 cm. Czasem producent podaje, że minimalna grubość warstwy to 5 mm, ale trudno ją uzyskać przy dużych płytkach Zaprawy cementowe klasy 2 To kleje o podwyższonej przyczepności. Zawierają 30-35% cementu i 1-3% modyfikatorów oraz polepszaczy. Służą do mocowania płytek o niskiej nasiąkliwości, przede wszystkim gresu, ale także szkła. Gres, ze względu na bardzo niską nasiąkliwość (0,3%) jest mrozoodporny, czyli można go stosować na zewnątrz. Przy klejeniu tego materiału nie utworzą się wiązania na podstawie kohezji, tylko adhezji, czyli siła klejenia powstaje przez przyleganie – wiążą struktury powierzchniowe. Żeby powstało takie wiązanie, klej musi zawierać więcej cementu oraz dodatek żywic redyspergowalnych, najczęściej na bazie polioctanu winylu. Czasem producent oznacza dany produkt jako klej do gresu, choć ma klasę C1. Szkło jest jeszcze trudniejsze do przyklejenia, bo na dodatek jest wrażliwe na zmiany temperatury. Dlatego wśród klejów klasy 2 te przeznaczone do szkła powinny mieć jeszcze większą moc klejenia i możliwość przenoszenia naprężeń wynikających z rozszerzeń termicznych płytki. Jeśli w domu nie ma ogrzewania podłogowego i posadzek z hydroizolacjami, klej do gresu można wykorzystać wszędzie. Gdy musisz klej zastosować na tarasie lub innym podłożu odkształcalnym, potrzebny jest ten klasy C2. Dobrzy wykonawcy używają tylko klejów C2, ponieważ mają wtedy pewność, że płytki będą się trzymać. Autor: Quick-Mix Najnowocześniejsze kleje mogą mieć różne właściwości zależnie od ilości wody zarobowej. Gdy dodasz jej więcej, stają się samorozpływne. Można je nakładać na płytkę nawet pędzlem Zaprawy cementowe klasy S1 i S2 Zastosowanie redyspergowalnych żywic proszkowych uplastyczniających zaprawy klejowe pozwoliło uzyskać kleje odkształcalne (oznaczone literą S). Wcześniej przyjęło się, że kleje o lepszych parametrach są nazywane elastycznymi – Flex. Wzięło się to od angielskiego słowa Flexible – elastyczny, do wielu zastosowań. Utarło się również określanie słowem „elastyczny” klejów na podłoża odkształcalne. A to nie jest to samo. Płytka, nagrzewając się, rozszerza się. Na odcinku kilku metrów może powstać wydłużenie nawet kilku milimetrów. Podłoże też się odkształca, ale inaczej niż płytka. Klej powinien skompensować te rozszerzalności. Musi się przesuwać razem z płytką, jednocześnie trzymając się podłoża. Wyróżnia się dwie klasy klejów odkształcalnych: S1 – normalny i S2 – wysoko odkształcalny. Te kleje są przeznaczone do układania płytek na podkładach z ogrzewaniem podłogowym oraz balkonach i tarasach. Zaprawy szybkowiążące – klasa F Zawierają przyspieszacze wiązania oraz szybkowiążący cement glinowy i odwapniacz. Są używane wtedy, kiedy w czasie remontu lub wykańczania domu musisz szybko wykonać nową okładzinę. Stosuje się je na przykład do zrobienia posadzki w korytarzu, łazience albo innych pomieszczeniach, które będą użytkowane w pierwszej kolejności. Przydają się także, gdy prace płytkarskie są prowadzone wczesną wiosną lub późną jesienią przy obniżonej temperaturze. Pozwalają wykorzystać krótki czas, gdy panuje temperatura odpowiednia do wiązania kleju, czyli co najmniej +5oC. Kleje te wiążą w mniej więcej 12 godzin. Kleje o zmniejszonym spływie To czasem zaprawy o wręcz wyeliminowanym spływie (klasa T – tiksotropowe), są przeznaczone do układania płytek na ścianach. Dają gwarancję, że podczas klejenia płytki nie będą się osuwały. Element przyłożony do ściany zostanie w tym miejscu, w którym jest. Można je stosować do niemal wszystkich rodzajów płytek, nawet wielkoformatowych i grubych płyt gresu. Wyjątkiem są elementy szklane z izolatorem pod spodem. Autor: Quick-Mix Płyty OSB są uznawane za podłoże krytyczne, ale stosując kleje o podwyższonej przyczepności, można i na nich zamocować płytki ceramiczne Kleje o wydłużonym czasie otwartym - klasa E Pozwalają pracować wolniej i precyzyjniej. Dodatki reologiczne (metylocelulozy) służą do utrzymania wilgoci w zaprawie. Dzięki temu ma ona konsystencję masła. Bez tego dodatku cement z piaskiem i wodą tworzyłyby zwykłe błoto, w którym woda szybko oddzielałaby się od pozostałych składników. Partia kleju zarobiona wodą może być dłużej wykorzystywana, a podłoże posmarowane klejem dłużej zachowuje właściwości wiążące bez przeczesywania pacą grzebieniową. Glazurnik ma więc więcej czasu na korektę położenia płytek. Nie wszystkie płytki są kalibrowane. Jeśli będą mieć niewielkie odchyłki wymiarowe, każda może wymagać korekty położenia. Gdy rozłoży się jednocześnie kilka płytek, pozycję ostatniej trzeba będzie bardzo poprawić. Kleje samorozpływne Mają dodatki upłynniające masę powodujące, że klej się sam rozpływa i dokładnie wypełnia przestrzeń pod płytką. Służą do układania płytek wielkoformatowych i tych na zewnątrz. Przestrzeń pomiędzy takimi płytkami i podłożem powinna być wypełniona w 100%. Żeby to osiągnąć, zaprawę nakłada się na podłoże i na płytkę. Przy dużych formatach, które są teraz modne, jest to bardzo trudne do wykonania. Może być konieczne stosowanie przyssawek lub nawet praca w zespole dwuosobowym. Wykorzystanie klejów samorozpływnych upraszcza i przyspiesza pracę. W jednym cyklu można wyrównać podłoże i przykleić płytkę – zaprawę wystarczy nałożyć tylko na podłoże. Pod naciskiem płytki samoczynnie się ona rozlewa. Kleje samorozpływne są najczęściej grubowarstwowe, bo żeby zaprawa mogła się rozpłynąć, musi jej być pod płytką naprawdę dużo. Autor: Atlas Popularne płyty wielkoformatowe wymagają klejów rozpływnych. Wtedy nie trzeba nakładać zaprawy na spód płytek Kleje do kamienia Parametrem decydującym o ich podziale jest stopień wrażliwości kamienia na wilgoć. Konsekwencją nadmiernego wchłonięcia przez kamień wody z zaprawy są odkształcenia i/lub przebarwienia. Te problemy pojawiły się z chwilą pokazania się na rynku płyt z kamienia w formatach zbliżonych do płytek ceramicznych. Można je kupić coraz cieńsze, na przykład 1-centymetrowe. Kiedyś kamień układano na powierzchniach poziomych na podsypce piaskowej, a na ścianach mocowano mechanicznie. Teraz cienkie płyty kamiennne klei się tak samo jak ceramikę. Wyróżniono trzy klasy kamieni wrażliwych na wilgoć: I - niewrażliwe kamienie naturalne – większość granitów. Można je przykleić zwykłą zaprawą II - wrażliwe na wodę w dłuższym okresie oddziaływania, czyli powyżej kilku godzin – większość marmurów. Należy je mocować zaprawami szybkowiążącym; III - bardzo wrażliwe na wilgoć – porfiry i niektóre marmury. Powinno się je układać, używając niezawierających wody klejów reaktywnych klasy R2. Kamień jest materiałem o pewnej transparentności. Dlatego niektóre jasne płytki (w tym wszystkie marmurowe), zwłaszcza jeśli są cienkie, musisz przyklejać białymi zaprawami. Jeśli zastosujesz szary klej, spod spodu może się przebijać szara barwa. Kleje białe są produkowane z białego cementu. Jako kruszywa używa się nie tylko zwykłego piasku kwarcowego, ale także dodaje się mączkę wapienną. Kleje żelowe Mają specjalny dodatek reologiczny powodujący, że zaprawa staje się uniwersalna – do mocowania zwykłych płytek ceramicznych, gresu, kamienia naturalnego (w tym marmurów) itp. na każdym podłożu. Można powiedzieć, że klei wszystko ze wszystkim. Zależnie od ilości wody zarobowej może mieć konsystencję samorozpływną lub tiksotropową. Te kleje pojawiły się na rynku niedawno i dopiero czas pokaże, jak się sprawdzą, zwłaszcza zimą. Kleje, które są jednocześnie hydroizolacją Powstały na bazie poliuretanów. Są nieprzepuszczalne dla pary wodnej. Można je stosować tylko na powierzchniach poziomych. Są przeznaczone do przyklejania płytek w łazienkach, na tarasach i balkonach. W łazienkach na pewno się sprawdzą. Inaczej wygląda sytuacja na zewnątrz. Niektórzy producenci zastrzegają, że nie powinny być stosowane na podłożach, które mogą podciągać wilgoć. A na tarasie zawsze pewna ilość wody może znaleźć się pod okładziną z płytek ceramicznych. Zimą woda zamarznie. Gdy nadejdzie wiosna, woda zamieni się w parę wodną, która pod dużym ciśnieniem będzie parła w górę. Na przedwiośniu taki proces następuje wielokrotnie dzień po dniu. W dzień lód się topi, nocą zamarza. Jeśli klej pod płytkami jest nieprzepuszczalny dla pary, pod spodem powinny być wykonane warstwy drenażowe, żeby woda mogła wydostać się na zewnątrz. To drogie rozwiązanie, ale jeżeli tego nie zrobisz, para spowoduje odspojenie się płytek. Lepszym i tańszym rozwiązaniem jest stosowanie klejów i fug paroprzepuszczalnych.
PRZYKLEJANIE PŁYTEK KLINKIEROWYCH. Montaż klinkierowych płytek elewacyjnych należy rozpocząć od odpowiedniego przygotowania podłoża. Powinno być ono nośne, gładkie, oczyszczone z kurzu i innych zanieczyszczeń. Do przyklejania płytek klinkierowych należy wybrać klej przeznaczony do wyrobów z klinkieru.
Kiedyś standardem było samodzielne przygotowywanie zaprawy cementowej przez glazurnika. Dziś na ogół kupuje się gotowe kleje różnego typu, dobierając je odpowiednio do rodzaju płytek, podłoża, na którym mają być mocowane, oraz miejsca montażu. Na etykiecie każdego z nich zamieszczone są informacje o możliwym zastosowaniu, właściwościach, głównych składnikach czy sposobie nakładania. Najistotniejsze parametry zapraw klejowych to przyczepność i elastyczność. Współczesne produkty oprócz cementu (szarego lub białego), piasku i wypełniaczy mineralnych - zawierają dodatki uszlachetniające, nadające określone właściwości. Przeważnie mają zatem kilka cech szczególnych, wyraźnie eksponowanych na opakowaniu. Kleje dopasowane do rodzaju płytek Do przyklejania płytek ceramicznych (glazury, terakoty) i mozaiki porcelanowej można stosować podstawowe wyroby na bazie szarego cementu. Do gresu i klinkieru (materiałów o małej nasiąkliwości) przeznaczone są kleje ze specjalnymi dodatkami, zwiększającymi przyczepność. Jeżeli wybraliśmy kamień naturalny (granit, marmur, bazalt, gnejs czy wapień), imitację kamienia lub szklaną mozaikę, nie oszczędzajmy na zaprawie. Najlepiej sprawdzi się ta na bazie białego cementu - nie spowoduje przebarwień na okładzinie, ani nie będzie prześwitywać spod spodu. W szczególności płytki jasne, cienkie oraz marmurowe należy mocować klejem białym. Produkty przeznaczone do kamienia mają dużą siłę wiązania. Przy doborze zaprawy znaczenie ma też wielkość kafelków. Do montażu wielkoformatowych stosuje się klej uelastyczniony o upłynnionej konsystencji. Inny trudno byłoby równomiernie rozprowadzić. Płyty z marmuru i mozaiki wymagają zapraw na bazie cementu białego. Każdy producent dokładnie wymienia, do jakich płytek i podłoży przeznaczony jest dany klej. (fot. Ceresit) Glazurę i terakotę można przyklejać szarą zaprawą. Na opakowaniu powinna znajdować się informacja o maksymalnej grubości warstwy - dzięki temu wiadomo, czy klej nadaje się też do wyrównywania podłoża. (fot. Baumit) Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej Kleje do płytek na określone podłoże Przed zakupem zaprawy należy sprawdzić, jakiego typu i w jakim stanie jest podłoże, na którym mają być ułożone płytki. Większość klejów przeznaczona jest na podłoża spoiste i nieodkształcalne, np. świeże mocne tynki i wylewki betonowe, stabilne powłoki malarskie. Do niespoistych, czyli kruszących się tynków czy wylewek, łuszczących farb, najlepiej używać zapraw renowacyjnych, które wiążą powierzchnię i niwelują nierówności, wypełniając ubytki. Podłoża odkształcalne, a więc niestabilne wymiarowo - podłogi ogrzewane, płyty gipsowo-kartonowe - wymagają klejów o zwiększonej elastyczności. Najtrudniejsze są jednak tzw. podłoża krytyczne - stare kafelki, szkło, płyty drewnopochodne. Stosuje się na nie zaprawy o bardzo dużej sile wiązania i jednocześnie wysokiej elastyczności, a także specjalne kleje do mocowania płytek na starych kafelkach. Na zewnątrz (tarasy, balkony, cokoły) przeznaczone są produkty wodo- i mrozoodporne. Do miejsc trudnych do wyłączenia z użytkowania, jak przedpokój - zaprawy szybkowiążące. Do mocowania płytek na tarasie używa się zapraw wodo- i mrozoodpornych, wysoko odkształcalnych. (fot. z lewej: Sopro, fot. z prawej: Ceresit) Wystarczająca przyczepność klejów do płytek Jednym z podstawowych i najistotniejszych parametrów klejów do płytek jest wytrzymałość na zrywanie - inaczej siła wiązania, przyczepność. Pod tym względem dzieli się je na dwie klasy - C1 i C2. Każda zaprawa cementowa musi mieć jedno z tych oznaczeń. Wyroby klasy C1 - czyli normalnie wiążące – są przeznaczone na niewymagające podłoża i do niewymagających płytek, np. ceramicznych (są nasiąkliwe, zatem woda z kleju wnika w nie i wiąże je z cementem). Zaprawy klasy C2 - o dużej sile wiązania - służą do mocowania kafelków o niskiej nasiąkliwości (a więc gresowych i szklanych). Używa się ich także na podłożach trudnych, prawie zawsze spotykanych podczas remontu (niespoistych, odkształcalnych), i na zewnątrz domu. Wielu wykonawców stosuje tylko kleje C2, ponieważ dają im pewność, że okładzina będzie się dobrze trzymała. Wymagana elastyczność klejów do płytek Kolejnym bardzo istotnym parametrem zapraw jest elastyczność (odkształcalność), czyli podatność na deformację pod wpływem naprężeń. Wyroby wykazujące tę właściwość mają klasę S1 lub S2. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Te z oznaczeniem S1 - średnio odkształcalne - nadają się do przyklejania płytek do podłoży odkształcających się w umiarkowanym stopniu (np. podłoga z ogrzewaniem podłogowym). Kleje klasy S2 - wysoko odkształcalne - stosuje się na powierzchniach narażonych na znaczne odkształcenia (podłoża krytyczne, nasłonecznione tarasy). Kompensują rozszerzalność podłoży i płytek, przesuwając się razem z nimi, jednocześnie nie pozwalając na odspojenie. Jeśli zaprawa nie jest wystarczająco elastyczna, może odspoić się od podłoża lub okładziny. We wnętrzach, które można na krótko wyłączyć z użytkowania, stosuje się kleje szybkowiążące. (fot. Knauf) Inne parametry klejów do płytek Zaprawy szybkowiążące (z literą F w oznaczeniu) wiążą w około 6 godzin. Są niezastąpione przy pracach na zewnątrz domu wczesną wiosną lub późną jesienią (gdy przez krótki czas utrzymuje się wyższa temperatura - powyżej 5°C) bądź w pomieszczeniach, które można tylko na krótko wyłączyć z użytkowania (zwykle jest to korytarz lub łazienka). Kleje o wydłużonym czasie otwartym (klasa E), dzięki specjalnym składnikom pozwalają prowadzić prace wolniej i staranniej. Umożliwiają korektę położenia płytek nawet po 30 minutach - co przydaje się zwłaszcza wtedy, gdy te nie są dokładne wymiarowo. Wyroby o zmniejszonym spływie (tiksotropowe - klasa T) służą do mocowania płytek na ścianach. Dzięki nim element przyłożony w danym miejscu nie osuwa się. Przykładowo oznaczenie C1FT oznacza klej cementowy (C) o średniej sile wiązania (1), szybkowiążący (F), o zmniejszonym spływie (T). Natomiast C2E to klej cementowy (C) o podwyższonych parametrach (2) i wydłużonym czasie otwartym (E). Na opakowaniach znajdziemy też informacje o minimalnej i maksymalnej temperaturze, w jakiej można stosować produkt, jego wydajności (ile go potrzeba do ułożenia 1 m2 okładziny, przy określonej grubości zaprawy) czy maksymalnej grubości warstwy - jeśli w podłożu są nierówności, należy użyć takiego kleju, z którego można utworzyć warstwę 20 mm (na równej powierzchni zwykle wystarcza 8 mm). Małgorzata Kolmusfot. otwierająca: Ceresit
Kleje nakłada się w cienkich warstwach, dlatego zastosowanie zakupionego kleju do wyrównywania ścian spowodowało, taki a nie inny efekt. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę możliwość utraty przyczepności zaprawy klejowej spowodowaną zbyt gwałtowną ucieczką wody z kleju do nasiąkliwego podłoża.
Doniczki z terakoty to popularny wariant i alternatywa dla naczyń ceramicznych, kamiennych czy plastikowych. Umożliwiają przechowywanie roślin przez dziesięciolecia, ponieważ mogą być używane wielokrotnie z odpowiednią opieką i uwagą. Ponieważ terakota jest również delikatnym materiałem, może pęknąć, jeśli doniczki się przewrócą. Tutaj dowiesz się, jak skleić garnki z terakoty i wykorzystać je ponownie. Rośliny lubią być w terakota-przechowywane garnki. Naturalny wygląd i dobre właściwości w utrzymaniu szerokiej gamy roślin sprawiają, że donice z terakoty są tak popularne. Przy należytej staranności pozwalają długa postawa przez dziesięciolecia i przynoszą wiele radości w ogrodzie, na balkonie czy w pomieszczeniach. Ze względu na proces produkcji terakoty materiał ten jest dość podatny na pękanie lub pękanie, ponieważ nie jest szkliwiony. Klej terakota Przypadkowe ciągnięcie po podłodze lub uderzenie może spowodować oderwanie plam lub pęknięcia Wyskoczyć. Szczególnie cierpią na to starsze donice z terakoty. Na szczęście samodzielne klejenie terakoty jest łatwe. materiały i narzędzia Po pierwsze: każda doniczka z terakoty może być sklejona, jeśli masz cierpliwość i odpowiedni materiał. Ponieważ terakota jest około wypalana glina oznacza to, że można go bardzo łatwo złożyć, o ile złamania nie są zbytnio zużyte lub zmienione w kształcie. Doniczki z terakoty Nawet ciężkie garnki można w ten sposób naprawić ze względu na zużyte spoiwo przykleja się wystarczająco mocno i trzyma sekcje razem po nałożeniu. Poniższa lista zawiera przegląd materiałów i przyborów potrzebnych do naprawy doniczek z terakoty. pędzel (drobny) Klej (dwuskładnikowy), od ośmiu do dziesięciu euro za około 30 gram taśma klejąca nóż wodoodporny lakier bezbarwny, od czterech do pięciu euro za 100 mililitrów rękawice ochronne miękka szczoteczka Klej dwuskładnikowy Klej dwuskładnikowy jest ze względu na silny efekt klejenia polecany do doniczek. Ponieważ jednak są to substancje drażniące skórę, nigdy nie należy zapominać o rękawiczkach, aby się nie zranić. Jeśli jesteś szczególnie wrażliwy na opary, warto go również użyć okulary ochronne. Dlaczego mimo tych negatywnych właściwości musisz używać kleju dwuskładnikowego? Oprócz właściwości klejących to przede wszystkim odporność na warunki atmosferyczne. okulary ochronne Klej ten wytrzymuje nawet mróz, dzięki czemu idealnie nadaje się do klejenia terakoty. Alternatywnie mógłbyś klej do płytek używać, tylko to jest znacznie trudniejsze do zastosowania. Jednocześnie dwuskładnikowy klej wypełnia ubytki, których nie można już skleić. Dzięki temu jest jeszcze bardziej efektywny w Twoim projekcie. Wybierając pędzel, należy wybrać odpowiedni model, aby nie uszkodzić terakoty. ten punkty łamania doniczka może być wrażliwa i wytarta, co może mieć negatywny wpływ na działanie kleju. alternatywnie użyj kleju do płytek Wskazówka: Superglue jest również zalecany, jeśli musisz naprawić małe doniczki z terakoty. Ponieważ punkty łamania mniejszych doniczek są również znacznie mniejsze, superglue jest często wystarczający, jeśli zastosujesz go dokładnie. Klejenie terakoty | podręcznik Klejenie terakoty nie jest trudne, ale można to zrobić w zależności od wielkości doniczki i stopnia pęknięcia czasochłonne. Ponieważ musisz skleić wszystkie pęknięcia, większe doniczki mogą czasami zająć dużo czasu, o czym należy pamiętać. Jeśli kilka doniczek zostało uszkodzonych, jeden pomocna dłoń znacznie skrócić wymagany czas. Należy jednak brać w tym udział dzieci tylko w ograniczonym zakresie. Puszka z terakoty na ostre punkty łamania a klej powinien być ogólnie przechowywany w miejscu niedostępnym dla dzieci. Zatrucie może tu nastąpić bardzo szybko. Po zebraniu wszystkich niezbędnych zapasów i materiałów postępuj zgodnie z tym przewodnikiem, aby przykleić doniczki z terakoty. Stłuczenie w doniczce z terakoty 1. Zacznij od usunięcia roślin lub doniczek z doniczek z terakoty. kiedy umrzesz doniczki z terakoty naprawy, na materiale nie powinno być żadnego ciężaru, w przeciwnym razie klej nie będzie mógł prawidłowo wyschnąć. Jeśli masz doniczki z terakoty, których wierzchnia warstwa odpadła, nie musisz usuwać roślin, ponieważ możesz je łatwo przykleić. 2. Zacznij od szczotkowania każdego punktu przerwania. Jeśli pędzel jest bardzo suchy, zwilż go i ponownie wysusz, aby zmiękczyć włosie. Teraz przejedź to ostrożnie przez punkty łamaniado usuwania nadmiaru kurzu nagromadzonego po stłuczeniu. Użyj szczoteczki również na wszelkich pęknięciach, ponieważ tam również może zbierać się kurz. Postępuj tutaj bardzo ostrożnie, ponieważ kurz może poważnie ograniczyć działanie kleju. uszkodzony dzbanek z terakoty 3. Zacznij od pęknięć. Są łatwiejsze do naprawy niż całe fragmenty, ponieważ nie musisz niczego składać ani naprawiać. Załóż rękawiczki i zacznij wkładać klej do pęknięcia wypełnić. Nie używaj zbyt dużej ilości kleju, ponieważ po wyschnięciu jest dość trudny do usunięcia. Uzupełnianie wymaga odrobiny finezji, ale odbywa się dość szybko. Jeśli pęknięcie posunęło się do tego stopnia, że może dojść do jego fragmentu, jako środek ostrożności przymocuj je odpowiednią taśmą samoprzylepną. 4. Fragmentów nie należy kleić od razu, ale na odpowiednie punkty zerwania sprawdzać. Zwłaszcza w przypadku dużego stosu odłamków ważne jest, aby najpierw złożyć wszystkie odłamki, aby móc zorientować się, jakie obrażenia są zadawane. W ten sposób przypadkowo nie skleisz odłamków w niewłaściwy sposób. 5. Jak tylko masz duże lub tylko kilka fragmentów, wystarczy najpierw nałożyć klej. Aby to zrobić, nałóż klej na miejsce pęknięcia, naciśnij odłamek i również go napraw taśma klejąca. Taśma utrzyma odłamek na miejscu podczas wysychania. Dzięki temu nie ześlizgnie się i nie musisz samodzielnie trzymać fragmentu, dopóki nie wyschnie. Kontynuuj w ten sposób z pozostałymi odłamkami. inna taśma 6. Jeśli odłamki lub fragmenty są małe lub duże, użyj innej metody. Umieść pojedyncze odłamki na płaskiej powierzchni i ułóż je poprawnie. Tutaj musisz być precyzyjny. Teraz rozciągnij taśmę na wszystkie odłamki. Rozciągnięta taśma utrzymuje sekcje na miejscu bez konieczności używania kleju do tej pory. Odłamki terakoty Teraz odwróć sekcje i lekko zgnij taśmę. Punkty złamań powinny być teraz odsłonięte i mogą być Klej być dostarczone. Po nałożeniu kleju na wszystkie pęknięcia, odegnij taśmę i pozostaw klej do wyschnięcia. Napraw je ponownie taśmą klejącą. 7. Jeśli musiałeś zastosować krok 6, usuń po do suchy taśma. Masz teraz większy odłamek składający się z wielu małych odłamków, które możesz podłączyć do puli, jak opisano w kroku 5. Zachowaj ostrożność podczas robienia tego, aby przypadkowo nie złamać złożonego odłamka. 8. Czy wszystkie punkty przełomowe? całkowicie wysuszony, doniczka stoi i teoretycznie może być ponownie użyta. Teraz czas na obróbkę końcową, ponieważ po wyschnięciu nadal widać nadmiar kleju. Nadmiar kleju usuń nożem, który powinien być ostry. Ponieważ Klej jest bardzo mocny, ten krok można wykonać bez większych problemów. Uważaj, aby nożem nie uszkodzić terakoty, a jedynie kleju. Przede wszystkim nigdy nie przekłuwaj garnka ani kleju, ponieważ w ten sposób ryzyko stłuczenia jest znacznie większe. 9. Aby garnek był odporny na warunki atmosferyczne i odporne na wilgoć zrobić, nosić ostatni, ale nie mniej ważny lakier bezbarwny na. Tutaj wystarczy trochę. Jeśli masz glazurowane doniczki z terakoty, będziesz musiał pomóc z niewielką glazurą w tym samym kolorze co doniczka. Niech wyschnie i sklejanie terakoty gotowe. Wskazówka: jeśli nie podobają Ci się pęknięcia na doniczkach, które są widoczne po sklejeniu, możesz je udekorować, aby były piękniejsze. Nadają się do tego kamienie mozaikowe, kamienie, farba akrylowa, lakier lub inne elementy dekoracyjne, które można przymocować za pomocą kleju. Alternatywny | sadzenie W rzadkich przypadkach może się zdarzyć, że Twoje doniczki z terakoty nie do naprawienia są. Przyczyną tego mogą być np. bardzo duże kawałki, które wypadają z doniczki, a następnie na podłogę i rozpadają się na liczne małe kawałki. Jeśli tak jest, najpierw potrzebujesz małe kawałki sklej je ponownie i przyklej gotowy kawałek do doniczki lub przyklej poszczególne kawałki do doniczek z terakoty pojedynczo. To dużo pracy i niestety nie gwarantuje dużego bezpieczeństwa, ponieważ konstrukcja doniczki mocno ucierpiała w wyniku stłuczenia. W tym przypadku istnieje inna opcja: sadzenie. Jeśli posiadasz ogród skalny, śródziemnomorskie koncepcje lub naturalnie ukształtowana zielona oaza, możesz posadzić połamane doniczki z terakoty następującymi roślinami. kaktusy sukulenty Świetnie sprawdzają się w doniczkach, nawet jeśli odpadł z nich duży kawałek. Kolor doniczek współgra z tymi roślinami, dzięki czemu możesz stanąć obok licznych gatunki kaktusów ciesz się roślinami takimi jak sukulenty rozetowe (bot. Aeonium), echeveria (bot. Echeveria), aloes (bot. Aloe Vera) i rozchodnik (bot. Sedum), które ozdobnie wyrastają z doniczki. ten opcje projektowe są nieograniczone, aw połączeniu z ozdobnym żwirkiem jeszcze lepiej wpasowują się w naturalną atmosferę. Na wszelki wypadek należy zakryć miejsca pęknięcia czymś, co jest bezpieczne papier ścierny edytuj tak, aby podczas pielęgnacji roślin nie skaleczyć się o ostre krawędzie. Wskazówka: W rozbitych doniczkach można również posadzić zioła lub okrywę i ułożyć je jak w „baśniowym ogrodzie”. W ten sposób nawet najmniejsze doniczki mogą być nadal bezproblemowo używane.
Dobieramy klej do rodzaju i wielkości płytek. W czasie dobierania kleju do płytek na kominku powinniśmy uwzględnić również rodzaj okładziny. Bierzemy pod uwagę: - materiał płytek – specjalnego traktowania wymagają płytki charakteryzujące się dużą nasiąkliwością, czyli te wykonane z kamienia naturalnego (np. marmurowe i
Klej do kamienia W kategorii znajdują się wysokiej jakości kleje, masy, żywice i podobne im produkty, których zasadniczym przeznaczeniem jest spajanie materiałów murowych i doklejanie elementów do murów. Kleje dostępne są w dużym wyborze wielkości opakować i składów, dzięki czemu możliwe jest dobranie produktu idealnie dopasowanego do własnych potrzeb. Szybko wiążący klej do klejenia liter mosiężnych bezbarwny lub czarny. Klej -szpachla APLLON bezbarwna Klej poliestrowo-epoksydowy o zwiększonej wytrzymałości. 2-składnikowy klej epoksydowy wolnowiążący do klejenia liter mosiężnych, bezbarwny. Mrozoodporna, elastyczna, jednoskładnikowa masa poliuretanowa - szara. 35,00 zł Mrozoodporna, elastyczna, jednoskładnikowa masa poliuretanowa - czarna. 50,00 zł Poliestrowy klej do marmuru, granitu z bardzo dużą siłą przyczepności. Tiksotropowy klej do marmuru, granitu, kamienia, z dużą siłą klejenia. Klej, żywica epoksydowa dwu-składnikowa, mrozoodporna. Dwuskładnikowa płynna szpachlówka w kolorze beżowym. Rzadki klej poliestrowy, 2-składnikowy występujący w różnych kolorach. Gęsty klej poliestrowy, 2-składnikowy występujący w różnych kolorach.
14cm Wałek do nakładania kleju. Stan. Nowy. 70, 00 zł. 113,00 zł z dostawą. Produkt: Aplikator kleju Wałek aplikatora kleju xi6er. dostawa za 13 – 21 dni. dodaj do koszyka.
W sklepach jest duży wybór doniczek na kwiaty różnych kształtów i rozmiarów. Jednak nie zawsze udaje się znaleźć odpowiednią. Zobacz jak szybko wykonać doniczkę ozdobną w stylu śródziemnomorskim. Potrzebne będą: doniczka ceramiczna płytka ceramiczna klej montażowy spoina biała młotek szpachelka pistolet do kartuszy gąbka Doniczka ceramiczna z południowym akcentem Jeżeli lubisz elementy dekoracyjne występujące w krajach południowych, to koniecznie zobacz naszą doniczkę ozdobną z potłuczonej płytki ceramicznej. Najlepiej prezentują się w śród przedmiotów tego typu kwiaty kwitnące o wyrazistych kolorach np. hortensja, eustoma, lawenda. Jest to również doskonały sposób na wykorzystanie pojedynczych płytek, które zostały ci po remoncie. Zamiast kurzyć się w piwnicy lub zostać wyrzucone na śmietnik, mogą stać się wyjątkową doniczką na kwiaty. Dzięki tej metodzie ozdabiania doniczek ceramicznych możesz odnowić również inne rzeczy np. stoliki lub misy. Zobacz jak wykonać oryginalną ozdobę do twojego domu. Byliny - wybieramy najpiękniejsze kwiaty wieloletnie KROK I - Rozbijanie płytki Rozbij płytkę ceramiczną za pomocą młotka na mniejsze kawałeczki. KROK II - Przyklejanie elementów na doniczkę ceramiczną Nanieś klej montażowy na doniczkę i przyklej kawałki rozbitej płytki, pozostawiając miedzy nimi niewielkie odstępy. KROK III - Spoinowanie doniczki Po godzinie możesz przystąpić do spoinowania. Przygot
Zobacz listę produktów, które będą potrzebne do wykonania doniczek malowanych farbą z proszkiem do pieczenia oraz ozdobionych złotą folią. Doniczka malowana farbą z proszkiem do pieczenia . plastikowe doniczki o dowolnym kształcie i wielkości. biała matowa farba do wnętrz, np. Designer White Beckers. nieduży pędzel
Przy wyborze kleju do styropianu ważne jest to, by nie zawierał on żadnych rozpuszczalników. Jeśli tego typu środek zetknie się z powierzchnią styropianu – rozpuści ją, przez co można nieodwracalnie uszkodzić cały materiał. Kompletne informacje o składzie kleju, zaprawy czy pianki – są zawsze podane przez producenta na
Do wykonania takiego tarasu nie potrzeba jakichś specjalnych narzędzi czy też umiejętności, a to duży plus. Nie musimy inwestować w specjalistyczne kleje lub fachowców od układania płytek, taras wentylowany możemy wykonać samodzielnie. Metoda z zastosowaniem wsporników sprawia, że ułożone na tarasie płytki podłogowe są
- ዙθцιգօзвиհ е а
- ԵՒμ и κθλυбθмቀ
- Оβիጸխ պոснθքутሆг ηαկθδу
- Ущխψохреζቹ ռጺւ
- Икէщеջοኡеж аዓθт цеዌ
- Яጊաсвогէձ осноղխ ядጁбеж
1. Rozprowadzić klej szpachel--ką ząbkowaną na powierzchni, na której będzie ułożonych kilka płytek. Umożliwi to lepsze rozprowadzenie kleju oraz swobodne poruszanie się. Odczekać kilka minut przed położeniem płytki. 2. Ślady kleju z płytki zmyć wodą, zanim zaschną. Do usuwania zaschniętego kleju użyć alkoholu metylowego. 3.
.